opłata za użytkowanie wieczyste

Sprzedaż mieszkania a opłata roczna za użytkowanie wieczyste

Zbliża się 31 marca, kiedy to przypada termin zapłaty opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego. Należność ta, uiszczana jest z góry za cały rok. Co zatem dzieje się z tą opłatą, w przypadku zbycia mieszkania?

Jak stanowi art. 238 kodeksu cywilnego, „wieczysty użytkownik uiszcza przez czas trwania swego prawa opłatę roczną.”

Chcąc dowiedzieć się czegoś więcej np. o terminach zapłaty tej daniny, musimy sięgnąć do innej ustawy… 

Zgodnie z art. 71 ust 4 ustawy o gospodarce nieruchomościami, „opłaty roczne wnosi się przez cały okres użytkowania wieczystego, w terminie do dnia 31 marca każdego roku, z góry za dany rok. Opłaty rocznej nie pobiera się za rok, w którym zostało ustanowione prawo użytkowania wieczystego. Właściwy organ, na wniosek użytkownika wieczystego złożony nie później niż 14 dni przed upływem terminu płatności, może ustalić inny termin zapłaty, nieprzekraczający danego roku kalendarzowego.”

W doktrynie i orzecznictwie dominuje pogląd, że opłata roczna z tytułu użytkowania wieczystego, choć płatna z góry, jest jednak opłatą proporcjonalną do czasu trwania tego prawa. Potwierdza to m.in. art. 71 ust 6 ustawy o gospodarce nieruchomościami, zgodnie z którym „W razie wygaśnięcia użytkowania wieczystego opłata roczna z tytułu użytkowania wieczystego za rok, w którym prawo wygasło, podlega zmniejszeniu proporcjonalnie do czasu trwania użytkowania wieczystego w tym roku.”.

Co to oznacza?

Innymi słowy, opłata faktycznie należy się jedynie za czas obowiązywania prawa użytkowania wieczystego. Jeżeli prawo to zostanie przeniesione na osobę trzecią lub wygaśnie, zajdzie potrzeba ustalenia rzeczywistej wysokości tej opłaty.

Za tym poglądem opowiedział się m.in. Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 25.XI.2010 r. sygn. I CSK 692/09: „W razie zbycia prawa użytkowania wieczystego w ciągu roku kalendarzowego zbywca jest zobowiązany do uiszczenia właścicielowi opłaty rocznej w rozmiarze odpowiadającym rzeczywistemu okresowi korzystania przez niego z nieruchomosci obciążonej tym prawem (art. 238 KC).”.

Właścicielem nieruchomości oddanej w użytkowanie wieczyste, jest zaś Skarb Państwa, albo jednostka samorządu terytorialnego.

Podobnie orzekł SN w postanowieniu z dnia 10.IV.2014 r. sygn. I CSK 408/13: „opłata roczna z tytułu użytkowania wieczystego nieruchomości jest podzielna i powiązana z czasem bycia uprawnionym. W konsekwencji użytkownik wieczysty w chwili, gdy roszczenie o zapłatę opłaty rocznej za dany rok staje się wymagalne, powinien wnieść całą opłatę, a w razie zbycia prawa w ciągu roku, stosownie do art. 71 ust. 6 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami, żądać zwrotu części nienależnej opłaty (nadpłaty). Jeżeli jednak nie wniesie w ogóle opłaty, to właściciel może domagać się od niego zapłaty opłaty jedynie w wysokości proporcjonalnej do czasu uprawnienia z tytułu użytkowania wieczystego. Nie ma żadnych podstaw, aby poszukiwać w tym stanie rzeczy odpowiedzialności solidarnej zbywcy i nabywcy użytkowania wieczystego w danym roku, ponieważ w świetle prawa polskiego solidarność może wynikać wyłącznie z ustawy lub z czynności prawnej, a w tym przypadku nie występuje żadna z tych podstaw.”

Co zatem zrobić, jeżeli zbywca uiścił całość opłaty rocznej za użytkowanie wieczyste z góry za cały rok?

Powinien wezwać właściciela nieruchomości (nie nabywcę użytkowania wieczystego a właściciela) do zapłaty, powołując się na fakt przejścia prawa użytkowania wieczystego na osobę trzecią. W razie odmowy zapłaty, można wystąpić ze stosownym powództwem do sądu.

Udostępnij

Share on facebook
Share on google
Share on twitter
Share on linkedin
Share on pinterest
Share on print
Share on email
Uruchom WhatsApp
Napisz do nas.
Porozmawiaj z prawnikiem!
Witamy!

Zapraszamy do kontaktu, od poniedziałku do piątku w godzinach 9:00 - 17:00.