jazda po pijaku

Na granicy, czyli… o jeden drink za daleko

Szczęście na pstrym koniu zwykło jeździć, a los lubi płatać figle. Zdarzyć się również może, iż nawet najdokładniejsze pomiary, obliczenia i znajomość reakcji własnego organizmu na spożycie napojów wyskokowych, zawiodą. W sytuacji gdy jesteśmy kierowcą – żadne tłumaczenia i wyjaśnienia nie pomogą.

Niniejszy wpis dotyczy, jak sam tytuł wskazuje, sytuacji granicznych, w których poziom wykrytego przez urządzenie pomiarowe stężenia alkoholu we krwi, oscyluje wokół wartości różnicujących tzw. „stan po użyciu alkoholu” od „stanu nietrzeźwości”. Kodeks karny definiuje stan nietrzeźwości jako stan, w którym zawartość alkoholu we krwi przekracza 0,5 promila albo prowadzi do stężenia przekraczającego tę wartość lub stan, w którym zawartość alkoholu w 1 dm³ wydychanego powietrza przekracza 0,25 mg albo prowadzi do stężenia przekraczającego tę wartość. Zgodnie zaś z ustawą o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi, ze stanem po użyciu alkoholu mamy do czynienia wówczas, gdy zawartość alkoholu we krwi wynosi lub prowadzi do stężenia od 0,2 do 0,5 promila, ewentualnie gdy obecność alkoholu w wydychanym powietrzu wynosi lub prowadzi do stężenia od 0,1 do 0,25 mg w 1 dm³.

Należy zatem zdawać sobie sprawę, iż wystąpienie którejś ze wskazanych wartości, w toku zazwyczaj rutynowego badania kierowcy przez Policję ma zazwyczaj miejsce w jednej z dwóch sytuacji. Albo zbyt wcześnie rano po zakrapianej imprezie wieczoru poprzedniego zdarzyło się wsiąść do samochodu (pomimo pozornego dobrego samopoczucia), albo kierowcy zdarzyło się nietrafnie ocenić, iż upłynął odpowiedni czas od spożycia „małego piwa do obiadu”. W takich sytuacjach po pojawieniu się na wyświetlaczu alkomatu stosowanego przez funkcjonariusza niepokojących wartości, następuje zwykle nieudawane zdziwienie i niedowierzanie ze strony badanego, który z mętlikiem w głowie oczekuje na wyniki badania kolejnej próby.

Zdarza się, iż kolejno uzyskane w trakcie badania wyniki wahają się i oscylują na granicy stanu nietrzeźwości, a stanu po użyciu alkoholu. Ma to zaś znaczenie niebagatelne. Prowadzenie pojazdu w stanie po użyciu alkoholu kwalifikowane jest jako wykroczenie, zaś prowadzenie pojazdu w stanie nietrzeźwości – jako przestępstwo opisane w przepisie art. 178a § 1 Kodeksu karnego zagrożone karą grzywny, ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. Na marginesie dodać należy, iż organy ścigania i wymiaru sprawiedliwości nie są pobłażliwe dla sprawców przestępstw przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji popełnionych przez sprawców w stanie nietrzeźwości.

Działania ustawodawcy, których celem była walka z nietrzeźwymi kierowcami doprowadziły do zmian w Kodeksie karnym, na mocy których wobec osoby skazanej za prowadzenie pojazdu w stanie nietrzeźwości stosowane są dodatkowe dolegliwości w postaci orzekania środków karnych. W pierwszej kolejności, zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów albo pojazdów określonego rodzaju na okres nie krótszy niż 3 lata. Ponadto, w razie skazania sprawcy przestępstwa z art. 178a § 1 Kodeksu karnego, sąd orzeka świadczenie pieniężne na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej w wysokości co najmniej 5.000,00 zł. Podkreślić trzeba, iż zarówno nałożenie zakazu prowadzenia pojazdów na okres nie krótszy niż 3 lata, jak i obowiązku zapłaty świadczenia pieniężnego w wysokości co najmniej 5.000,00 zł są rozstrzygnięciami o charakterze obligatoryjnym. 

W sytuacji jednak, gdy mamy do czynienia z granicznymi wartościami stężenia alkoholu w organizmie wykazanymi w toku badania, stężenia te wahają się lub niejednoznacznie wskazują stan nietrzeźwości, ewentualnie są na tyle niskie, iż uwzględnienie tzw. błędu pomiaru mogłoby zmienić kwalifikację czynu, istnieje możliwość skorzystania przez sąd z instytucji warunkowego umorzenia postępowania karnego wobec sprawcy.

Rozpatrując wniosek o warunkowe umorzenie postępowania, sąd bada wiele okoliczności, w tym winę i społeczną szkodliwość czynu, postawę sprawcy, jego warunki osobiste, a także dotychczasowy sposób życia. Na tej podstawie sąd prognozuje, czy uzasadnione jest przekonanie, że pomimo warunkowego umorzenia postępowania na okres próby, sprawca będzie przestrzegał porządku prawnego, w szczególności nie popełni kolejnego przestępstwa.

Rozstrzygnięcie, na mocy którego warunkowo umorzono postępowanie jest korzystne dla sprawcy z uwagi na kilka okoliczności. Po pierwsze – nie jest obligatoryjne orzeczenie wobec takiej osoby zakazu prowadzenia pojazdów na okres nie krótszy niż 3 lata, a zatem istnieje możliwość wcześniejszego odzyskania prawa jazdy. Kolejno, nie jest również obowiązkowe nałożenie na sprawcę obowiązku zapłaty świadczenia pieniężnego w wysokości co najmniej 5.000,00 zł. Dodatkowo zaś – osoba wobec której warunkowo umorzono postępowanie jakkolwiek figuruje w Krajowym Rejestrze Karnym, to nie jest wpisana do kartoteki osób skazanych, co może mieć istotne znaczenie np. w toku poszukiwania pracy itd..

Podkreślić trzeba, iż podane informacje mają charakter ogólny, zaś każdy przypadek wymaga indywidualnej oceny i szczegółowego oglądu wszelkich okoliczności sprawy.

Udostępnij

Share on facebook
Share on google
Share on twitter
Share on linkedin
Share on pinterest
Share on print
Share on email
Uruchom WhatsApp
Napisz do nas.
Porozmawiaj z prawnikiem!
Witamy!

Zapraszamy do kontaktu, od poniedziałku do piątku w godzinach 9:00 - 17:00.